Zdrowie i dobrostan wymagają zaangażowania, a więc aktywności i energii. Jednym z objawów depresji jest brak sił i niechęć do podejmowania działania w różnych obszarach życia. Obniżenie napędu życiowego, poczucie smutku i obojętności, bezcelowość i negatywny ogląd sytuacji nie pozwalają uczestniczyć w życiu. Depresja może prowadzić do wycofania i ograniczenia aktywności. Utrzymujące się wycofanie niesie niekorzystne skutki zdrowotne i społeczne. Jest to powód, dla którego depresję należy leczyć.
Wycofanie z życia
Ograniczenie interakcji społecznych pogarsza możliwość współpracy w różnych dziedzinach życia. Wycofanie prowadzi do negatywnych konsekwencji zawodowych, rodzinnych, a także ogranicza zdolność w sięganiu po pomoc w tym zdrowotną. Wycofanie społeczne charakterystyczne w depresji oznacza unikanie kontaktów z innymi ludźmi. Spotkania z ludźmi dla osoby z depresją są wyczerpujące, nie znajduje radości w byciu z ludźmi, pojawia się potrzeba odosobnienia. Zauważmy, że izolującemu się człowiekowi trudno uzyskać pomoc, jaką może dać społeczeństwo. Dlatego pozostawanie w odosobnieniu może skutkować dalszym pogorszaniem stanu zdrowia. Anhedonia (niemożność odczuwania przyjemności) pojawiająca się w depresji, nie pozwala czerpać radości i energii z doświadczeń dotąd uznawanych za pozytywne. W depresji trudno wskrzesić żywotność, nawet poprzez czynności, które wcześniej sprawiały radość. Niski poziom energii oraz brak możliwości jej doładowania powoduje, że osoby z depresją mają poczucie chronicznego zmęczenia, mogą przez większość dnia pozostawać w łóżku. Zwykłe czynności dnia codziennego stają się trudne do wykonania, obowiązki domowe i zawodowe są ponad siły. Nie wszyscy doświadczają depresji w taki sam sposób, ale brak sił witalnych może być jej przejawem. Z dużym prawdopodobieństwem możemy przypuszczać, że spadek zaangażowania w relacje rodzinne, w obowiązki zawodowe i każdą ważną dziedzinę życia przyniesie negatywne skutki. Bezsilność i poczucie braku nadziei na zmianę swojego stanu w przyszłości, mogą nasuwać myśli o ostatecznym wycofaniu się z życia. Niestety, nieleczone depresja bywa śmiertelna.
Zdrowe zaangażowanie
Depresja może współwystępować z chorobami somatycznymi, rozpowszechnienie depresji u osób chorych (udar mózgu, nowotwory, choroby niedokrwienne serca, zawał serca) jest większe niż w populacji ogólnej. Współwystępowanie choroby i depresji jest wyjątkowo niekorzystne. Choroba wymaga wzmożonego pokonywania trudności, na to zwyczajnie potrzeba sił, których w depresji brakuje. Osoba chora somatycznie dodatkowo z depresją ma trudności z podjęciem działań zmierzających do poprawy swojego stanu. Objawy depresji blokują podjęcie dbałości o siebie i swoje zdrowie, depresyjne myśli i przekonania nie pomagają w zmianie stylu życia. Chorzy z depresją niechętnie współpracują z personelem medycznym, nie wykorzystują w pełni szansy leczenia i rehabilitacji, nie angażują się w proces leczniczy. Jeśli osoba chora nie podejmie niezbędnego leczenia, jej stan pogorszy się, podobnie jakość dalszego życia. Depresja przez zaniechanie działań prozdrowotnych może prowadzić do niepełnosprawności. Jeśli osoba chora z depresją nie zostanie objęta w porę pomocą psychospecjalistyczną, jej fizyczny stan zdrowia może się pogorszyć. Nie można czekać do samoistnej remisji depresji, ponieważ rehabilitację należy zazwyczaj podjąć jak najszybciej. Brak zaangażowania jest trudną sytuacją dla otoczenia, które jest gotowe nieść pomoc pacjentowi i współrealizować cel zdrowotny. Praca rehabilitanta z osobą w depresji jest trudniejsza, a brak współpracy zmienia przebieg usprawniania. Uzyskanie pożądanego zaangażowania można uzyskać przez psychoterapię.
Terapia depresji VR
Wyzwaniem w depresji może być obojętność, również ta prezentowana wobec swojego własnego stanu zdrowia. Poczucie beznadziei, apatia, anhedonia powodują, że trudno namówić osobę chorą na podjęcie terapii, ponieważ nie wierzy ona w skuteczność jakichkolwiek środków. Nie widzi celowości działań dla zmiany swojego stanu. Depresja wpływa niekorzystnie na utrzymanie adherencji terapeutycznej (przestrzeganie uzgodnionych zaleceń). Pacjent nie wierzy w sens leczenia oraz we własne siły i sprawczość w pokonywaniu choroby i jej skutków. Proces leczniczy w takim wypadku przebiega mniej efektywnie. Zły stan psychiczny chorych jest przyczyną niekontynuowania leczenia lub rehabilitacji. Jak sprawić, by przejść od wycofania, bierności i obojętności do aktywności? By chory był w stanie przejąć odpowiedzialność za swój stan zdrowia potrzebne jest wzmocnienie zasobów psychicznych, motywacji i nastroju poprzez psychoterapię. Problem pojawia się, gdy takiej pomocy nie można zaproponować choremu w danej chwili. Nowe rozwiązania technologiczne mogą poprawić dostępność interwencji terapeutycznych. Urządzenie medyczne VR TierOne umożliwia przeprowadzenie wirtualnego cyklu terapeutycznego depresji. Wirtualna terapia wzmacnia chorych, buduje siłę sprawczą, wspiera motywację i wiarę we własne możliwości. Terapia VR TierOne pozwala złagodzić niekorzystne objawy depresji, stresu i lęku za pomocą specjalnie przygotowanej wirtualnej komunikacji metaforycznej i symbolicznej. Terapia odnosi się do sytuacji chorego, a każda sesja pozwala wzmocnić cechy, które są niezbędne w procesie odzyskiwania zdrowia. Piękno wirtualnego Ogrodu Odrodzenia daje szansę na ukojenie i przywrócenie równowagi psychicznej w krytycznym czasie utraty zdrowia. Wszystko zostało pomyślane w taki sposób, aby pacjent uczestniczący w terapii nie czuł się bezradny w chorobie i był w stanie rozpocząć i kontynuować potrzebną rehabilitację. Aby mogło dojść do momentu, w którym nastąpi sukces rehabilitacyjny, potrzebny jest ktoś, kto z profesjonalnym wyczuciem poprowadzi chorego z depresją od wycofania do zaangażowania. Może to być wirtualny terapeuta w immersyjnej interwencji proponowanej przez VR TierOne.
