Czy umiesz rozpoznać depresję? Zwróć uwagę na objawy!

Diagnozowaniem depresji zajmuje się lekarz, ale Twoja rola może być niezwykle pomocna w szybszym wykrywaniu tego zaburzenia u najbliższych. To szczególnie ważne, gdy opiekujesz się osobą po ciężkiej chorobie, której towarzysząca depresja utrudnia rehabilitację, odzyskanie samodzielności i powrót do zdrowia. Czy umiałbyś rozpoznać objawy, które mogą sugerować obecność depresji? Twoja wiedza może przyczynić się do szybszego podjęcia leczenia.

Objawy depresji

Symptomatologia depresji jest bardzo bogata, co przekłada się na mnogość form depresji. U każdego pacjenta choroba może wyglądać nieco inaczej, co wynika z odmiennej konstelacji objawów, czasu trwania oraz stopnia ich nasilenia. Charakterystycznymi objawami depresji są:

• obniżony nastrój,
• utrata zainteresowań i czerpania z nich radości,
• obniżony napęd psychoruchowy.

Aby stwierdzić depresję muszą wystąpić 2 z 3 powyższych charakterystycznych objawów osiowych, które utrzymują się przez co najmniej 2 tygodnie i przez większość część dnia. Objawom osiowym towarzyszą inne objawy dodatkowe. U osoby dotkniętej chorobą możesz zaobserwować nie tylko smutek.Może to być obojętność, na to co dotąd lubiła lub uważała za ważne. Nie wszystkie objawy depresji będą widoczne dla Ciebie z zewnątrz, nie wszystkie będą werbalizowane przez osobę dotkniętą zaburzeniem. Jednak poprzez obserwację zachowania i rozmowę możesz wyłapać niepokojące objawy sugerujące konieczność zwrócenia się do specjalisty, który dokona oceny – potwierdzi bądź wykluczy obecność depresji. Jeśli martwisz się stanem psychicznym bliskiej osoby, zwróć uwagę na poniższe objawy depresji:

1. Objawy afektywne, czyli te dotyczące nastroju:
   • smutek,
   • przygnębienie,
   • poczucie pustki,
   • drażliwość,
   • poczucie bezradności,
   • utrata zainteresowań,
   • zanik odczuwania satysfakcji,
   • zanik odczuwania przyjemności.
2. Objawy poznawcze, czyli te dotyczące myślenia, spostrzegania, pamięci:
   • negatywna triada poznawcza: negatywne myślenie o sobie, teraźniejszości i przyszłości,
   • samokrytyczne myślenie,
   • niska samoocena,
   • brak nadziei,
   • poczucie winy,
   • niezdolność rozwiązywania problemów,
   • niskie poczucie sprawczości i kontroli nad życiem,
   • myślenie o charakterze suicydalnym (samobójstwie, śmierci),
   • zaburzenia procesów poznawczych: koncentracji uwagi, podejmowania decyzji, funkcjonowania pamięci.
3. Objawy behawioralne, czyli te dotyczące zachowania i funkcjonowania społecznego:
   • pozostawanie w łóżku,
   • unikanie interakcji społecznej,
   • utrata zainteresowania światem,
   • wycofanie z aktywności społecznej,
   • gorsze funkcjonowanie na płaszczyźnie życia rodzinnego,
   • niechęć do nawiązywania kontaktów mimo poczucia osamotnienia.
4. Objawy somatyczne, czyli te dotyczące ciała:
   • niski poziom energii,
   • zniechęcenie,
   • męczliwość,
   • ociężałość,
   • apatia,
   • ból głowy, brzucha, nerwobóle,
   • zmiana wzorca snu (bezsenność lub nadmierna senność),
   • zmiana wzorca łaknienia (obniżony lub wzmożony apetyt),
   • zmiany psychoruchowe: spowolnienie ruchów i mowy (monotonny głos), uboga mimika, unikanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą lub pobudzenie i nadmierna gestykulacja.

Warto dodać, że lęk choć nie jest specyficznym objawem depresji, występuje z nią niemal nierozerwalnie. Mówimy o równoległym występowaniu depresji i zaburzeń lękowych.

Depresja w przebiegu poważnych chorób

Depresja w populacji osób chorych somatycznie jest niekorzystnym i rozpowszechnionym zjawiskiem oznaczającym małą aktywność fizyczną i mniej skuteczną rehabilitację. Pacjent wymagający rehabilitacji rezygnuje z niej, depresyjna ocena szansy na wyleczenie sprawia, że chory nie widzi sensu przestrzegania zaleceń lekarskich. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że depresja dla osób chorych to ryzyko inwalidztwa, życiowej zależności od osób trzecich, niska jakość życia, możliwość wystąpienia powtórnych incydentów zdrowotnych oraz podwyższone ryzyko zgonu. Troska o osobę po ciężkiej chorobie z współtowarzyszącą depresją może być obciążająca. To bliscy przyjmujący rolę opiekuna muszą inicjować procesy zdrowienia i szukać sposobów mądrej motywacji. Nie jest to proste, ponieważ osoby z depresją nierzadko odpychają od siebie ludzi, odtrącają bliskich, mimo że ich potrzebują. Opieka staje się przykrym doświadczeniem, wymagającym sił i wyczucia. Będąc opiekunem osoby po ciężkiej chorobie w złym stanie psychicznym, szukaj pomocy psychologicznej dla chorego także ze względu na swój własny dobrostan psychiczny.

Specyfika depresji po udarze

Specyfika depresji po udarze polega na tym, że jej objawy mogą być zbieżne z objawami wynikającymi z samego udaru mózgu. Etiologia depresji poudarowej jest złożona, z jednej strony wynika z organicznego uszkodzenia mózgu, a zatem ma podłoże biologiczne, z drugiej zaś strony współistnieją czynniki psychologiczne i społeczne. Musisz wiedzieć, że depresja po udarze jest niekorzystnym stanem, ponieważ upośledza motywację, obniża napęd psychoruchowy, które warunkują przebieg i powodzenie tak bardzo potrzebnej rehabilitacji. Obraz depresji poudarowej może różnić się od typowych zaburzeń depresyjnych. Rzadko występuje np. poczucie winy i myśli samobójcze. Depresja po udarze częściej manifestuje się poprzez: pogłębione zaburzenia poznawcze, zmienność nastrojów, płaczliwość, apatię, agresję, utratę apetytu, męczliwość, bierną postawę, odmowę współpracy i brak motywacji.

Pomoc chorym z depresją

Rozwiązaniem, które pomaga osobom chorym zniwelować objawy depresji jest terapia VR TierOne. Terapia polega na oddziaływaniu psychoterapeutycznym w przyjaznych warunkach wirtualnego Ogrodu Odrodzenia. Nowoczesna w swej formie terapia uruchamia wewnętrzne siły pacjenta oraz pomaga dokonać zmiany nastawienia do własnej sytuacji zdrowotnej.Pacjent włącza się w proces leczenia, dostrzega sens podjęcia rehabilitacji. Leczenie depresji słowem, w życzliwej atmosferze, a zatem za pomocą psychoterapii, pomaga chorym z depresją i zapobiega jej nawrotom. Bywa, że czas od rozpoznania do uzyskania pomocy wydłuża się ze względu nanieosiągalność psychoterapeuty. Urządzenie medyczne VR TierOne stanowi rozwiązanie problemu braku dostępności specjalistów zdrowia psychicznego i braku sprzyjających warunków niesienia pomocy psychologicznej. Terapia VR może stanowić również uzupełnienie tradycyjnego działania psychoterapeuty. Skuteczność VR TierOne w niwelacji depresji, lęku i stresu została sprawdzona i potwierdzona w badaniach naukowych, w których udział wzięli pacjenci po zawale serca, udarze mózgu, cierpiący na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz osoby w depresji w wieku senioralnym. Urządzenie VR TierOne jest produktem przeznaczenia medycznego, sprawdzi się tam, gdzie prowadzona jest rehabilitacja kardiologiczna, neurologiczna, pulmonologiczna, u dorosłych pacjentów z poważnymi chorobami somatycznymi i współistniejącą depresją. Jeśli dostrzegasz objawy depresji u swojego bliskiego, a jego cierpienie nie jest Ci obojętne, zapytaj lekarza o możliwość leczenia depresji za pomocą VR TierOne.

Zobacz, jak wygląda terapia depresji z wykorzystaniem urządzenia VR TierOne.